Ξέρω τώρα θα γίνω ρεζίλι με αυτό το κείμενο ίσως πρέπει να τα γράφω ανώνυμα αυτά γιατί εκτίθεμαι …. αλλά ..
Αν δεν πω και τον πόνο μου κάπου ..
Λοιπόν για να σε βάλω στο κλίμα , εγώ και η κουζίνα έχουμε μια σχέση πάθους , ένα πράγμα μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε !!
Μικρή μου άρεσαν μόνο τα γλυκά και με τις συνταγές του Παρλιάρου καλά τα πήγαινα μπορώ να πω.. αν εξαιρέσεις το τρομοκρατημένο βλέμμα της μαμάς μου κάθε φορά που με έβλεπε να βλέπω την εκπομπή του !
Ναι πολλές φορές μου έκλεισε την πόρτα στη κουζίνα και μου απαγόρεσε να κάνω την οποιαδήποτε απόπειρα!! Δεν κατάλαβα το λόγο ώσπου με άφησε η θεία μου στο σπίτι της μια φορά να κάνω τα μαγικά μου.
Είχα πάρει τις πιο ακριβές σοκολάτες 70% περιεκτικότητα σε κακάο , και η συνταγή ήθελε 10!! Γύρω στα 70 ευρώ στοίχησαν μόνο οι σοκολάτες βάλε και τα έξοδα για καινούρια κουζίνα !! χρυσό το πληρώσαμε το brownies!!
Λοιπόν να μη στα πολυλογώ εγώ άρχισα να σπάω αυγά από εδώ και από εκεί!! να τα χτυπάω με τη ζάχαρη για να αφρατέψουν , να λιώνω τη σοκολάτα σε μπεν – μαρι να τη προσθέτω σιγά σιγά στο μίγμα μετά να βάλω και το αλευράκι λίγο λίγο για να μη κάνει κόμπους το μίγμα .. όλα σύμφωνα με τις σημειώσεις μου .. Όταν σηκώνω τα μάτια μου από το μίγμα κοιτάζω και τι να δω , κρόκοι από εδώ και από εκεί, αλεύρι παντού ,πάνω μου, πάνω στα μάτια , πάνω στο πάγκο μέχρι και στο νεροχύτη ακόμα απορώ πως έφτασε μέχρι εκεί! Καλά για τη σοκολάτα δεν θα μιλήσω , ήταν παντού ..παντού όμως, μέχρι και στα πλακάκια μέχρι που σκέφτηκα να την αφήσω για decor γιατί να την καθαρίσω όλη ήταν αδύνατο! Και μέσα σε όλα αυτά μύρισα καμμένο και λέω άει στο διάολο εγώ κατάφερα να κάψω το brownies πριν ακόμα το βάλω στο φούρνο!! Ε μετά σκέφτηκα πως τόσο πια δεν γίνεται να έχω εξελιχθεί!! και ψάχτηκα λίγο παραπάνω και ψάξε ψάξε είδα την κατσαρόλα που είχα βάλει για το μπεν μαρί πάνω στο μάτι ,το νερό της είχε τελειώσει και καιγόταν σιγά σιγά!! Εκείνη τη στιγμή ξύπνησε και η θεία μου από το γλυκό μεσημεριανό της ύπνο , δεν ξέρω αν αναγνώρισε την κουζίνα της αλλά οφείλω να ομολογήσω πως σαν τη μαμά μου δεν έκανε!!
Ε μετά από όλα αυτά και από κάτι καμμένα χόρτα, ναι ναι κατάφερα να κάψω τα χόρτα ίσως είμαι η μοναδική σε όλο τον κόσμο!! Και να μήν ξεχάσω και τις πατάτες που τις πετούσα από μακριά για να πετύχω το τηγάνι με το λάδι!! Δεν πλησίαζα γιατί το λάδι έκαιγε , με καταλαβαίνεις θέλω να πιστεύω!
Είπα από εδώ και πέρα να φτιάχνω μόνο σούσι γιατί είναι το μόνο που αποκλείεται να κάψω!!
