Ο κάθε άνθρωπος όταν χωρίζει αντιδρά διαφορετικά. Άλλοι τα σπάνε. Άλλοι μεθάνε. Άλλοι παθαίνουν κατάθλιψη. Κάποιοι το ρίχνουν στο φαγητό και κάποιοι παθαίνουν ανορεξία και τρέφονται με καπνό και βότκα. Άλλοι δεν το βάζουν κάτω και θέλουν να ξεπεράσουν την κατάσταση όσο πιο γρήγορα γίνεται. Ανεξαρτήτως αντίδρασης όμως, όλοι τους περιμένουν τον χρόνο να περάσει. Ο χρόνος κλείνει τις πληγές και σε κάνει να ξεχνάς. Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός…
Για να ξεχάσεις κάτι σημαίνει ότι αυτό δεν σήμαινε τίποτα για την ζωή σου. Οι άνθρωποι που είχαν κάτι ουσιαστικό να σου πουν και έφυγαν ή τους έδιωξες εσύ, θα είναι πάντα εκεί, κομμάτι του εαυτού σου. Άνθρωποι που σου έδωσαν πράγματα, σου έμαθαν πράγματα και το ίδιο έκανες κι εσύ.
Όχι μόνο δεν ξεχνάς τις προηγούμενες σχέσεις σου, αλλά καθορίζεσαι από αυτές, σύμφωνα με την ιδιοσυγκρασία και το χαρακτήρα σου. Αν είσαι θετικός και δυνατός άνθρωπος τότε ένας δύσκολος χωρισμός θα σε κάνει καλύτερο. Θα αναρωτηθείς πού έφταιξες και θα θελήσεις να βελτιωθείς. Θα αναρωτηθείς που έφταιξε ο άλλος και γιατί εσύ δέχτηκες συμπεριφορές που δε σου άξιζαν. Αν είσαι αδύναμος και δεν έχεις μάθει να είσαι ανεξάρτητος αλλά χρειάζεσαι στηρίγματα, τότε ένας δύσκολος χωρισμός θα σε κάνει αφενός να βουλιάξεις στο μαύρο, αφετέρου να μην αναλάβεις καμία ευθύνη.
Σε καμία από τις δύο περιπτώσεις δεν ξεχνάς όμως. Το παρελθόν σου θα σε καθορίσει και θα σε διδάξει πολλά, αρκεί να έχεις στο νου σου ότι όλα αυτά είναι μαθήματα ζωής και σε βοηθούν να διαμορφώσεις εμπειρίες. Ο χρόνος επομένως είναι γιατρός. Επουλώνει την πληγή αλλά το σημάδι της δεν το σβήνει ποτέ.
soula
May 14, 2014 at 9:03 pm
Με το χρόνο απλώς ΣΥΝΗΘΙΖΕΙΣ / ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ να ζεις με την απώλεια (ό,τι είδους και να είναι)