Χασαμε το θαρρος να διεκδικουμε πια…

Βγάζει ο άλλος φωτογραφία τι τρώει και την ανεβάζει. Βγάζει η άλλη φωτογραφία τα καινούρια της παπούτσια και τα ανεβάζει. Κανονίζονται ερωτικά ραντεβού μεταξύ αγνώστων. Γίνονται πολιτικοί καβγάδες, αποκτούν φήμη οι άσχετοι και γενικώς όλα περιστρέφονται γύρω από τη δημιουργία μιας υποτιθέμενης αψεγάδιαστης εικόνα μας στο Internet. Όλη μέρα με ένα κινητό στο χέρι ή μπροστά σε μια οθόνη.

Το θέμα είναι ότι η επικοινωνία χάνεται επικίνδυνα. Όλα αυτά δεν αντικαθιστούν την επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων. Βαρέθηκα να βλέπω χαζά και “κουλτουριάρικα” status και εικόνες γεμάτα υπονοούμενα. Και το χειρότερο είναι ότι το άτομο στο οποίο απευθύνονται όλα αυτά μπορεί να μην έχει πάρει χαμπάρι! Γιατί απλά κάποιος δεν είχε το θάρρος να του πει το πρόβλημά του κατάμουτρα. Ή ακόμα κι αν το είπε απ΄έξω απ΄έξω δεν μπόρεσε ποτέ να το υποστηρίξει. Και αναγκαζόμαστε έτσι να βλέπουμε τον πόνο του κάθε πικραμένου που απλά δεν έχει τα μούτρα να το ομολογήσει στο πρόσωπο που τον απασχολεί!

Πόσο πιο απρόσωπο δηλαδή? Δεν υπάρχουν άλλοι τρόποι? Μαθαίνουμε και συνηθίζουμε σε μια άσχημη μοναξιά και είμαστε υπεύθυνοι γι αυτό. Ας προσπαθήσουμε να μην αφήνουμε αυτά τα μέσα να καλύπτουν τόσο μεγάλο μέρος της καθημερινότητάς μας ας βγούμε να μιλήσουμε με τους αγαπημένους μας. Την αλήθεια μόνο έξω από αυτά θα τη βρούμε!