Κρατηθείτε γιατί ετοιμάζομαι να εκθέσω τους πολιτικούς μου προβληματισμούς.
Κατά τα λεγόμενα του Αριστοτέλη, ο πολίτης, «δι’ απλώς ουδέν των άλλων ορίζεται ή τω μετέχειν κρίσεως και αρχής». Ο πολίτης που δεν συμμετείχε στα κοινά ήταν άχρηστος. Ήταν μεγάλη ντροπή να μην είχες πολιτική άποψη, να μην είχες πολιτική υπόσταση.. ήταν τόση ντροπή όση είναι τώρα η ντροπή να έχεις πολιτική υπόσταση.. Όχι; Διαφωνείς ; που μπορείς να πας και να υποστηρίξεις κάποιον εκπρόσωπο της βουλής χωρίς να αντιδράσουν; …
Σιωπάς αλλά το δέχεσαι, στα αλήθεια έχουμε ποτέ αναρωτηθεί τι να φταίει; Είναι τόσο καλοστημένη αυτή η φάκα που όλους τους διαφθείρει, όλους τους αλλοιώνει; Να φταίει η εξουσία ή τα λεφτά. Να έχουν δίκιο όταν λένε “το χρήμα πολλοί εμίσησαν την δόξαν ουδείς”. Αλλά και πάλι μήπως τους έχουμε δει χωρίς χρήματα για να κόψουμε αντιδράσεις περί δόξας! Αυτό ακριβώς σκέφτηκα όταν τελείωνα ένα βιβλίο χτες βράδυ. Μήπως τελικά η πολιτική είναι μια ασχολία που δεν πρέπει να αμείβεται με χρήματα, μήπως τελικά πρέπει να γίνεται εθελοντικά με μοναδικό όφελος την ηθική ικανοποίηση, την ευχαρίστηση να προσφέρεις οικειοθελώς τις υπηρεσίες σου στην πατρίδα σου και να ικανοποιείσαι όταν την βλέπεις να προοδεύει. Μήπως τελικά η ιδιότητα του υπουργού θα έπρεπε να ήταν σαν την ιδιότητα του μοναχού. Να απαρνιόταν κάθε μορφής προσωπική περιουσία και να αφιερωνόταν στην υπηρεσία των Ελλήνων, στην εξέλιξη της Ελλάδας. Να μην υπήρχε το προσωπικό όφελος παρά μόνο το συλλογικό. Ίσως έτσι προστατευόντουσαν από την κατάρα της εξουσίας που θέλει να μεταμορφώνει κάθε θύμα της σε κοιλιόδουλο απάνθρωπο συμφεροντολόγο. Μήπως φταίνε τα χρήματα που κανένας δεν γλίτωσε, μήπως είναι τόσα πολλά που ακόμα και εσύ να πήγαινες στη βουλή θα σε μεταμόρφωναν σε πιστό σκυλάκι τους να τα κυνηγάς όσα και να ‘χεις με κάθε μέσο και με κάθε τίμημα.
Δεν είμαι της θεωρητικής κατεύθυνσης, ωστόσο ξέρω την ετυμολογία και την σημασία της λέξης υπουργού (υπό +έργον ) σημαίνει αυτός που προσφέρει έργο! Γιατί έχουμε απομακρυνθεί τόσο πολύ από την αξία αυτής της έννοιας. Γιατί όποιον και να ρωτήσω τι σημαίνει υπουργός θα μου απαντήσει κάτι διαφορετικό και καθόλου κολακευτικό. Αλλά κυρίως γιατί έχουμε όλοι βολευτεί σε αυτό, γιατί έχουμε όλοι σιωπήσει, ακινητοποιηθεί αδρανοποιηθεί. Να φταίει ο νόμος της αδράνειας, το σώμα αγαπά την κατάσταση που δαπανά την ελάχιστη ενέργεια. Η αρχή του κομφορμισμού όπως την αποκαλώ συχνά. Μήπως έχουμε βολευτεί όλοι στο να μη μιλάμε ή στο να μην ακούμε ή στο να μη δρούμε τελικά.
Ελλάδα του 2014 και είμαστε στην καρδιά της οικονομικής κρίσης, μη μένεις Ελλάδα είπαν στην αδερφή μου , οδοντίατρο 28 χρονών, δεν έχει ψωμί. Μην κάνεις οικογένεια συμβούλεψαν κάποιο ζευγάρι στη γειτονιά μου, αν κάνεις παιδί πως θα το μεγαλώσεις. Στο εξωτερικό παρομοιάζουν τους Έλληνες σαν τον λαό που δανείστηκε και ίσως σφετερίστηκε τον κόπο των Γερμανών. Δεν θυμάμαι την αδερφή μου να ζήτησε ή να γλέντησε τα ευρώ των Γερμανών , ούτε ο κύριος με την κυρία τάδε δεν ζήτησαν ποτέ λεφτά από την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά τώρα αυτοί πληρώνουν . Μήπως είναι λίγο άδικο όλο αυτό.
Κατατρέχουν τον Γαβαλά για τα χρήματα που έκλεψε από το δημόσιο τη στιγμή που έχει δώσει όλη του την περιουσία και ίσως καλά κάνουν, έτσι πρέπει , δεν έπρεπε να είχε κλέψει αλλά δεν είναι ο μόνος . Υπάρχουν εκατομμύρια άλλοι που κυκλοφορούν ελεύθερα, και ίσως κρύβονται πίσω από την βαβούρα που δημιουργεί στα μέσα ο Γαβαλάς . Αφού ο άνθρωπος έδωσε όλη του την περιουσία , αφήστε τον να κάνει καμία πιρουέτα στο Dancing και δώστε και εσείς τον οβολό σας στην Ελλάδα, της τον χρωστάτε.
Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος είχε πει κάποιοι φοβούνται το κακό όνομα , λίγοι όμως φοβούνται τη συνείδησή τους.
