Το σημερινό μου άρθρο αφιερώνεται στις μανούλες μας που τις αγαπάμε μεν αλλά μας σπάνε καμιά φορά τα νεύρα με το πόσο “πρωτότυπες” ατάκες μπορεί να έχουν! …
Το πιο κλασσικό είναι το “Να πάρεις ζακέτα”. Αυτό κι αν έχει γίνει ανέκδοτο και έχει παρασχολιαστεί! Για τη μαμά σου ότι και να κάνεις πρέπει να είσαι κατάλληλα ντυμένος και πάντα να φοράς ζακέτα, μπουφάν, πουλόβερ, σακάκι και όλα τα συναφή!
“Φάε τίποτα ή μην τρως άλλο παιδί μου!” Δεύτερη αγαπημένη ατάκα! Το φαγητό μετά το ντύσιμο είναι πολυαγαπημένη ασχολία!
“Όταν φτάσεις να με πάρεις τηλέφωνο”. Σαν παιδιά και μεις το ξεχνάμε τις περισσότερες φορές και μας παίρνουν καταγχωμένες!!
” Στέγνωσες καλά τα μαλλιά σου? Θα πάθεις ψύξη!” Δεν πα να είσαι μια ώρα με το πιστολάκι στο χέρι για τη μαμά σου τα μαλλιά δεν θα είναι ποτέ τελείως στεγνά!
“Γιατί θα φας έξω? Δεν έχουμε εδώ φαγητό?” . Τα λόγια είναι περιττά!!
“Να σου καθαρίσω φρουτάκι?” Μαμά, δεν μου αρέσει τι να κάνω???
“Μην πατάς έχω σφουγγαρίσει.” Εντάξει, εδώ έχει δίκιο!
“Ίδιος ο πατέρας σου είσαι!” Μόνο στα αρνητικά εννοείται!
“Μου έχασες τα τάπερ!” No comments!
“Στα λεγα εγώ”. Δεν είμαι η μόνη που δεν μπορώ να το ξανακούσω ε?
“Σήμερα γιορτάζει ο θείος σου, να πάρεις για τα Χρόνια Πολλά! Αυτός πάντα σε θυμάται!” . Οκ παίρνω κι εγώ, δε λέω όχι!
“Κάνε ότι νομίζεις!” Ποτέ μην το κάνεις, τα μούτρα θα είναι μούτρα!!
Ότι κι αν λέτε εμείς σας αγαπάμε μωρέ!
