Χωρίζουμε, κλαίμε, ακούμε όλη την ελληνική δισκογραφία, βγαίνουμε, πίνουμε. Έρχεται η στιγμή που σηκωνόμαστε και μπορούμε να ξαναπατήσουμε στα πόδια μας και να ανακτήσουμε τη χαμένη μας αυτοπεποίθηση. Έτσι, αρχίζουμε πάλι να φλερτάρουμε, μέχρι που γνωρίζουμε κάποιον. Κάποιον που μας παίρνει από το χέρι και μας δίνει την ελπίδα ότι μπορούμε να ξανανιώσουμε και να ξαναερωτευτούμε. Γίνεται λοιπόν το πολυπόθητο κλικ!
Αρχίζουμε να βγαίνουμε με αυτό τον άνθρωπο, να μοιραζόμαστε σκέψεις και αισθήματα, να μιλάμε ώρες ατελείωτες στο τηλέφωνο και το σημαντικότερο να μας φτιάχνει τη μέρα με ένα μόνο μήνυμα. Ερωτευόμαστε. Νιώθουμε ότι οτιδήποτε άσχημο ζήσαμε μένει πίσω εξ’ αιτίας αυτού του καινούριου ανθρώπου….
Συνειδητοποιούμε ότι μας έλειπαν ουσιαστικά πράγματα από την προηγούμενή μας σχέση τα οποία τώρα μας δίνονται απλόχερα. Εκτιμάμε τον εαυτό μας ξανά και νιώθουμε ότι το αξίζουμε.
Ο άνθρωπος που έχουμε δίπλα μας, μας προσέχει, ακούει τι λέμε, μας τονώνει την αυτοπεποίθηση και κάθε μέρα τον θέλουμε όλο και περισσότερο. Είναι πολύ σημαντικό να καταφέρεις να αφήσεις πίσω σου καταστάσεις και πρόσωπα που σε πλήγωσαν και σε οδήγησαν στο να είσαι αγκαλιά με ένα κουτί χαρτομάντιλα. Αλλά όταν το καταφέρεις, έχεις τα πάντα! Είσαι επιτέλους ευτυχισμένη!
Φυσικά κανείς δεν είναι τέλειος. Αλλά μπράβο του, εκείνου που τα κατάφερε να σε ξεκολλήσει και να σε κάνει να πας ένα βήμα μπροστά.
Αυτόν τον άνθρωπο να τον εκτιμάς και να του δείχνεις όσα νιώθεις κάθε στιγμή. Να φροντίσεις να τον κρατήσεις στη ζωή σου γιατί είναι πραγματικός έρωτας.
Και επειδή όλα γίνονται για κάποιο λόγο, χώρισες για κάποιο λόγο και βρέθηκε ο επόμενος για κάποιο λόγο. Μην απελπίζεσαι μετά από ένα χωρισμό και αρχίζεις την καταστροφολογία και τις ατάκες του στυλ: «Έχασα το κελεπούρι». Αν ήταν όλα τα καλά θα ήταν δίπλα σου και ποτέ δεν θα σε έφερνε σε αυτή την κατάσταση. Καλωσόρισε λοιπόν, τον επόμενο που σε έβγαλε από τη μιζέρια και τον πόνο και βάλτον στη ζωή σου για τα καλά!