Μα στα αλήθεια γιατί βιάζονται σήμερα τόσο πολύ τα παιδιά να μεγαλώσουν..
Τι είναι αυτό που δεν τους αρέσει στην ηλικία τους.. να’ναι η ξεγνοιασιά, να’ναι τα παιδικά στη τηλεόραση ,το πρωινό ξύπνημα για το σχολείο , τα φαγητά στο κυλικείο . Τι τους ενοχλεί στην παιδικότητα της ηλικίας τους που προσπαθούν τόσο πολύ να την αποποιηθούν .
Γιατί βιάζονται τόσο , για να ερωτευτούν , για να πληγωθούν , νομίζουν ότι τα συναισθήματα είναι πιο ενδιαφέρον “παιχνίδι” .. Πόση δύναμη έχουν για να αντιμετωπίσουν την ήττα ή πόσο άτοπη για την ηλικία τους μια νίκη. Πως μπορούν να διαχειριστούν οι παιδικές καρδούλες τα παιχνίδια των μεγάλων..
Δεν ξέρω , όλο αυτό είναι τόσο μακριά από εμένα, μεγάλωσα σε ένα σπίτι με αυστηρά όρια και μπορώ να δω πόσο τυχερή ήμουν .. που η γυναικεία φιλαρέσκεια χτύπησε την πόρτα της στην ώρα της, γιατί δεν ξέρω αν θα μπορούσα να τη διαχειριστώ όταν ήμουν μικρή . Νιώθω τυχερή που ήμουν “μεγάλη” όταν ένιωσα αυτά τα μεγάλα συναισθήματα και η παιδική αφέλεια είχε φύγει γιατί δεν θα με βοηθούσε καθόλου.
Δεν ξέρω αν πρόκειται για μια απλή σπατάλη της παιδικής ηλικίας ή για μια άλλη σπατάλη .. μια σπατάλη της αγνότητας, της χαράς, της παιδικής αφέλειας που στην εν λόγω ηλικία όχι μόνο επιτρέπεται αλλά είναι τόσο μα τόσο διασκεδαστική, γιατί να προσέξεις μη σου φύγει το gloss τη στιγμή που μπορείς να κυλιστείς στα χώματα και να χαμογελάσεις με τη ψυχή σου..
Δεν φαντάζεσαι πόσο πολύτιμες είναι αυτές οι στιγμές .. στο λέει μια κοπέλα που το κάνει ακόμα ! και δεν είναι μικρή..
