5 το πρωί χθες βλέπω ειδοποίηση στο Facebook. Ο Paul Walker νεκρός σε δυστύχημα.. δε το πίστευα, λέω θα είναι από αυτά τα κλασικά που διαδίδουν ψέματα. Και όμως.. η μεγάλη του αγάπη, τα αυτοκίνητα τον είχαν προδώσει. Ξεκινώντας τα διδάγματα που μπορούμε να αποκομίσουμε από αυτή τη τραγωδία, ας κάνουμε μια αναφορά σύντομη βέβαια για τη ζωή του.
Ο Πωλ γεννήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου του 1973 στην Καλιφόρνια και έζησε για αρκετά χρόνια σε επαρχία του Λος Άντζελες. Η ενασχόλησή του με την υποκριτική ξεκίνησε νωρίς συμμετέχοντας σε τηλεοπτικές σειρές σε ηλικία 12 ετών, ενώ στα 13 του έκανε το πρώτο του πέρασμα από την κωμωδία τρόμου «Monster in the Closet».
Μέχρι το 1998 συμμετείχε σε διάφορες ταινίες χωρίς κάτι το αξιοσημείωτο, ώσπου η παρουσία του στην ταινία Meet The Deedles του άνοιξε την πόρτα της αναγνωρισιμότητας. Μέσα σε 2 χρόνια ερμήνευσε ρόλους σε 4 ταινίες: Pleasantville (1998), Varsity Blues (1999), She’s All That (1999), The Skulls (2000).
Το 2001 ήταν η χρονιά που θα καθόριζε τη μετέπειτα πορεία του σαν ηθοποιός. Η πρόταση από τους παραγωγούς του άγνωστου τότε The Fast & The Furious και η παρουσία δίπλα σε έναν από τους κορυφαίους action actors, τον Βιν Ντίζελ θα του έδιναν την ευκαιρία για να παίξει και πρωταγωνιστικούς ρόλους. Είναι από τους λίγους που συμμετείχε και τα 6 Fast & Furious που γυρίστηκαν, με το τελευταίο να βγήκε τον περασμένο Φεβρουάριο.
Τι μαθαίνουμε όμως από αυτό το συμβάν ως οδηγοί οχημάτων?
…
Αρχικά, τις όποιες φάσεις, σπινιαρίσματα και ριψοκίνδυνη οδήγηση γίνεται αποκλειστικά και μόνο στις ταινίες και πολλές φορές με ειδικά εφέ. Ο λόγος άλλωστε που υπάρχουν τα εφέ είναι για να μην κινδυνεύουν οι ηθοποιοί σε σημαντικά και κομβικά σημεία των ταινιών δράσης. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΠΑΙΖΕΙΣ ΜΑΓΚΑΣ ΣΤΗ ΚΗΦΙΣΙΑΣ ΕΙΔΙΚΑ ΑΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΑΜΑΞΙΑ ΔΙΠΛΑ. Αν θες τόσο πολύ να τρέξεις υπάρχουν και ειδικές πίστες έξω από την Αθήνα. Το να πάρεις, λοιπόν, το αμάξι σου και να τρέχεις σα τρελός, ειδικά βάζοντας σε κίνδυνο συνανθρώπους σου, δεν είναι μαγκιά, είναι ηλιθιότητα. Και το λέει κάποιος που έχει τρέλα με τα αμάξια και τη ταχύτητα.
Μάθαμε, επίσης, ότι και ο πιο καλός οδηγός να είσαι, αν δεν φροντίζεις για την «υγεία» του αμαξιού σου δε πρόκειται να φροντίσει ούτε αυτό για τη δικιά σου. Πολλά ατυχήματα γίνονται επειδή τα αμάξια δεν έχουν περάσει από συνεργείο για να διορθωθεί μια οποιαδήποτε τωρινή ή μελλοντική βλάβη. Δυστυχώς, στην Ελλάδα, η οικονομική κρίση οδηγεί τους ανθρώπους να αποφεύγουν αυτά τα «περιττά έξοδα» βάζοντας σε κίνδυνο όχι μόνο τη δική τους ζωή αλλά και των άλλων.
Τέλος, οφείλει, κατά τη γνώμη μου, ο αρμόδιος υπουργός να θεσπίσει αυστηρότερους κανόνες οδήγησης με μεγαλύτερες τιμωρίες όχι τόσο για αυτούς που κάνουν μικροπαραβάσεις και ελαφριά τρακαρίσματα αλλά για αυτούς που παραβιάζουν το όριο ταχύτητας ή οδηγούν επικίνδυνα ή οδηγούν υπό την επήρεια αλκοόλ, καθώς έτσι βάζουν σε κίνδυνο και εμάς τους υπολοίπους.
Τα παραπάνω είναι μικρές προτάσεις οι οποίες μπορούν να βελτιώσουν τη κατάσταση στους δρόμους. Υπάρχουν ακόμη διάφορες όπως π.χ. η εκμάθηση της κυκλοφοριακής αγωγής στο σχολείο, ώστε οι μικροί να μαθαίνουν στα αρχικά στάδια της ηλικίας τους πώς να οδηγούν σωστά. Γιατί το “Don’t try this at home” δε το έβαλαν για να γελάμε και να κάνουμε πλάκα αλλά για να προσέχουμε. Περιμένω τις προτάσεις σας!
Φιλώτας Νιάρχος