Δεν έχεις ουσιαστικούς δεσμούς με τους ανθρώπους γύρω σου.
Κανείς δε σε νοιάζεται πραγματικά.
Οι γύρω σου σε αγνοούν.
Δεν μπορείς να συνδεθείς με τους άλλους σε συναισθηματικό επίπεδο.
Σε έχουν εγκαταλείψει.
Ίσως επίσης να περνάς μια δύσκολη φάση στη ζωή σου όπου:
Δεν έχεις κάποιο/α σύντροφο ή φίλους.
Είσαι μόνος/η λόγω περιστάσεων και νιώθεις άβολα με αυτό.
Ως ένα βαθμό η μοναξιά είναι μία φυσιολογική κατάσταση, μέρος της διαδικασίας ωρίμανσής μας. Μένουμε μόνοι για πρώτη φορά ως βρέφη αλλά και κατά τη διάρκεια της ζωής μας, καθώς οι περίοδοι απομόνωσης και συντροφικότητας εναλλάσσονται διαρκώς. Είναι λοιπόν η μοναξιά μια εμπειρία εξισορρόπησης ανάμεσα στην αναζήτηση της οικειότητας και στην αποδοχή ότι η απομόνωση είναι μέρος της ζωής. Βέβαια συχνά μπορεί να νιώθουμε ότι ο κύκλος αυτός είναι δύσκολος. Τότε ίσως σκεφτόμαστε ότι οι άλλοι δε μας αγαπούν, ότι είμαστε αποκομμένοι, διαχωρισμένοι ή αγνοημένοι. Μέσα μας υπάρχει το βάρος της μοναξιάς.
Γιατί κάποιοι τη βιώνουν πιο έντονα;
Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί λόγοι που κάποιοι άνθρωποι βιώνουν τη μοναξιά πιο έντονα από κάποιους άλλους. Κατ’ αρχάς, η μοναξιά μπορεί να είναι περιστασιακή, να έχει προκληθεί δηλαδή από εξωτερικά γεγονότα: Ένας χωρισμός, μια απώλεια, μια σχέση που μας αφήνει ανικανοποίητους, ο σύγχρονος ρυθμός ζωής, μια δραστική αλλαγή περιβάλλοντος όπως η μετανάστευση σε μια ξένη χώρα μπορεί να προκαλέσουν ή να εντείνουν τη σκέψη ότι είμαστε μόνοι.
Πέρα όμως από περιστασιακούς λόγους η μοναξιά μπορεί να είναι και μια διαρκής εσωτερική κατάσταση, η οποία να μη συνδέεται με εξωτερικά γεγονότα. Οι λόγοι για τους οποίους η μοναξιά μπορεί να έχει παγιωθεί ως εσωτερική κατάσταση είναι διαφορετικοί για τον καθένα. Συχνά οι ρίζες της μπορεί να βρίσκονται στην παιδική ηλικία, ειδικά όταν αισθανόμαστε ότι δεν είχαμε αγαπηθεί ως παιδιά ή εάν είχαμε ζήσει εμπειρίες εγκατάλειψης και απόρριψης. Έτσι ίσως κουβαλάμε αυτόν τον φόβο της απόρριψης και ως ενήλικοι και απομονωνόμαστε για να προστατευτούμε. Άλλες φορές, κάποιες εμπειρίες της μετέπειτα ζωής, όπως συνεχείς απογοητεύσεις στις σχέσεις, μπορεί να οδηγήσουν σε απογοήτευση και απομόνωση.
Επίσης είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι και κάποιες ψυχικές διαταραχές μπορεί να δημιουργήσουν τάση για απομόνωση και συνεπώς να επιφέρουν μοναξιά. Για παράδειγμα, στην κοινωνική φοβία το άτομο πιστεύει ότι κρίνεται διαρκώς από τους άλλους και αποφεύγει τις κοινωνικές δραστηριότητες από φόβο ότι θα ντροπιαστεί. Στην κατάθλιψη μπορεί και πάλι να υπάρξει απομόνωση για διαφορετικούς λόγους.
Επτά βήματα για να μη νιώθεις μόνος/η
1. Αναλογίσου: Πώς θα ήταν τα πράγματα, τι θα σκεφτόσουν και πώς θα ένιωθες εάν δεν ήσουν μόνος/η; Εάν ένα πρωί ξυπνούσες και διαπίστωνες ότι δεν νιώθεις πλέον μοναξιά, ποιες αλλαγές θα είχαν γίνει στη ζωή σου; Ο οραματισμός είναι το πρώτο βήμα για να αποκτήσουμε σαφή εικόνα του τι ακριβώς θέλουμε να επιτύχουμε.
2. Αγάπησε και φρόντισε τον εαυτό σου. Εάν εσύ ο/η ίδιος/α δεν αγαπάς τον εαυτό σου, θα είναι δύσκολο να νιώσεις και να πιστέψεις ότι οι άλλοι σε αγαπούν, ακόμα κι αν πραγματικά σε αγαπούν. Εάν έχεις χαμηλή αυτοεκτίμηση, είναι σχεδόν σίγουρο ότι κάνεις αρνητικές σκέψεις για τον εαυτό σου. Προσπάθησε να αλλάξεις τις σκέψεις αυτές αναγνωρίζοντας τα θετικά σου στοιχεία και προσπαθώντας να βελτιώσεις ό,τι χρειάζεται βελτίωση, χωρίς να κρίνεις αυστηρά τις ατέλειές σου. Θυμήσου ποιες είναι οι αξίες σου και αναρωτήσου κατά πόσο ζεις σύμφωνα με αυτές, καθώς και σε ποιο βαθμό τις γνωστοποιείς στους άλλους. Επίσης μην ξεχνάς να φροντίζεις τον εαυτό σου με σωστή διατροφή, ξεκούραση και διασκέδαση.
3. Προσπάθησε να βρεις διάφορες ομάδες από την τοπική κοινότητα, στις οποίες θα μπορούσες να συμμετάσχεις. Για παράδειγμα, άρχισε μία ομάδα χορού, κεραμικής, ζωγραφικής ή άλλης δημιουργικής απασχόλησης. Έτσι, σιγά-σιγά, μπορείς να αποκτήσεις έναν κύκλο γνωριμιών με κοινά ενδιαφέροντα. Το δυσκολότερο κομμάτι σε αυτές τις δραστηριότητες είναι η απόφαση να ξεκινήσεις καθώς και οι πρώτες φορές. Εάν μετά τις πρώτες φορές συνεχίσεις να αισθάνεσαι άβολα, τότε θα μπορούσες να δοκιμάσεις μια διαφορετική ομάδα ή δραστηριότητα.
4. Επανασυνδέσου με παλιούς φίλους. Ίσως είχες κάποιους φίλους στο παρελθόν με τους οποίους περνούσες καλά, αλλά έχασες επαφή με τα χρόνια. Δοκίμασε να επικοινωνήσεις μαζί τους κι ίσως διαπιστώσεις ότι ενδιαφέρονται κι εκείνοι να ανακτήσουν επαφή μαζί σου.
5. Ενίσχυσε τους οικογενειακούς σου δεσμούς. Συχνά οι οικογενειακές σχέσεις αποδυναμώνονται με το χρόνο είτε λόγω των πολλών υποχρεώσεων και του σύγχρονου ρυθμού ζωής είτε λόγω άλλων παραγόντων. Εάν αισθάνεσαι ότι το να έρθεις πιο κοντά στην οικογένειά σου είναι κάτι που μπορεί να σε βοηθήσει, τότε δοκίμασε να αυξήσεις την επαφή με τους οικείους σου.
6. Ασχολήσου με τον εθελοντισμό. Ο εθελοντισμός είναι ένας εξαιρετικός τρόπος όχι μόνο για να γνωρίσεις καινούριους ανθρώπους με κοινά ενδιαφέροντα, αλλά και για να ενισχύσεις τον σύνδεσμό σου με την ευρύτερη κοινότητα μέσω της προσφοράς.
7. Εάν αισθάνεσαι έντονο άγχος με την κοινωνική συναναστροφή, εάν μέσα σου επικρατεί αρνητικότητα και θλίψη που σε απομονώνει ή εάν νιώθεις πληγωμένος/η από εμπειρίες του παρελθόντος , θα μπορούσες να ζητήσεις τη βοήθεια ενός ψυχολόγου προκειμένου να επεξεργαστείς και να αντιμετωπίσεις αυτά τα συναισθήματα».
