Ενα παιδι μετραει τα follow…

…αφού τελείωσε με την επεξεργασία δυο νέων φωτογραφιών που τράβηξε με το κινητό του στον καθρέφτη του μπάνιου του, κρυφά, ενώ η μαμά ήταν απασχολημένη σε κάποιο ατέρμονο τηλεφωνικό debate σχετικά με την επιλογή της απόχρωσης με την οποία θα κάλυπτε τα νύχια της, με κείνο το ύφος «μην-κοιτάς-που-δεν-ξυρίζομαι-ακόμα-μπορώ-να-φαίνομαι-μεγάλος-άμα-θέλω» και φυσικά γυμνόστηθος, πως αλλιώς θα φανεί η υποψία δυο νέων κοιλιακών μυών που ξεπετάχτηκαν από το πουθενά, τις ανέβασε στο Twitter περιμένοντας την ανταπόκριση των followers.

Ταυτόχρονα, σε άλλη καρτέλα ανοιχτό το Facebook, μήπως πέσει κάνα Like και δεν το αντιληφθεί να το σχολιάσει – μην έχουμε και διπλωματικό επεισόδια από το πουθενά, κάπως έτσι γεννιούνται παρεξηγήσεις και χάνονται φιλίες, ακλόνητες, γερά δεμένες με τα δεσμά του Friend Request και του Accept Request. Τις προάλλες δεν ήταν που ξέχασε ν’ απαντήσει σε καμιά δεκαριά ευχές (ολόψυχες και ειλικρινείς όπως πάντα) για τα γενέθλιά του, και του κάνανε unfriend; Να χει τα ίδια πάλι;

Σε άλλη καρτέλα το YouTube να παίζει βαθυστόχαστα…

Συνέχεια άρθρου..

ελαφρολαϊκά ευρείας κατανάλωσης με ημερομηνία λήξης μικρότερη από αυτήν του γιαουρτιού στο ράφι του σούπερ μάρκετ, σε άλλη η κολλημένη πίστα στο παιχνίδι που είναι «μόδα σε όλη την Αμερική-μπορείς να το νικήσεις;» Θεέ μου, τι πρόκληση κι αυτή; Και ο υπολογιστής να σέρνεται. «Πρέπει να ζητήσω καινούργιο λάπτοπ από τον Άγιο Βασίλη, αλλά μάλλον προέχει ένα νέο σμάρτφον, αυτό που μου πήραν πέρσι αργεί πολύ στο chat»

«Συννεφιάζει» άκουσε τη μάνα του να μονολογεί, λίγο μετά που έκλεισε το τηλέφωνο. Αλήθεια; Ούτε που το πρόσεξε. Μανία που την έχουν κι αυτοί οι μεγάλοι να κοιτάν τον ουρανό.
Ώρες αργότερα τον βρίσκουν στην ίδια θέση, μπροστά από μια αναμμένη οθόνη που προβάλλει ασταμάτητα τις δικές της ουτοπίες. Το ρολόι του κόσμου χτυπά μεσάνυχτα, κι αυτός αποκοιμήθηκε γλυκά ναρκωμένος από κάθε λογής εικόνες που αύριο θα έχει ξεχάσει. Ακούει τη μάνα του να του σιγοψιθυρίζει καθώς τον βάζει για ύπνο:

«Καληνύχτα θησαυρέ μου»
Δεν απαντάει…Νυστάζει τόσο πολύ.

Καληνύχτα Ζωή.

Οι κερασιές θ’ ανθίσουν και φέτος. Αυτός όμως δεν θα το προσέξει. Το πολύ πολύ να τις τραβήξει καμιά πλαγιομετωπική φωτογραφία, να την ανεβάσει στο Facebook, να δει αυτή η γκόμενα από το ΣΤ2 τι καλλιτέχνης που είναι.
Αμ πως;

Παπαδόπουλος Γιώργος για το Freemind.gr

Υ.Γ. Οι φράσεις σε bold καθώς και ο τίτλος παραπέμπουν σε έργα του μεγάλου Έλληνα λογοτέχνη Μενέλαου Λουντέμη, βιβλία του οποίου ίσως θα έπρεπε να διαβάζουν να παιδιά, έστω και στα διαλείμματα που κάνουν από τα social media. Αλλά στη μεγάλη πλειοψηφία τους, δεν το κάνουν.